KRANTENARTIKEL

Afscheid van een rebel

Etienne Van Vaerenbergh zegt nationale politiek vaarwel

LENNIK - Veertien jaar lang was Etienne Van Vaerenbergh volksvertegenwoordiger, eerst in de federale Kamer, daarna in het Vlaams Parlement. Als lid van de voormalige Volksunie was Van Vaerenbergh de verdediger van de Vlaamse Rand in dat parlement. Maar de Volksunie splitste en Van Vaerenbergh is het enige parlementslid dat geen lid werd van een andere politieke partij. Op zondag 13 juni zet hij daarom noodgedwongen een punt achter zijn nationale politieke carrière.

Het is dezer dagen erg rustig in het Vlaams Parlement. De werkzaamheden voor deze legislatuur zijn volledig afgewerkt en de meeste volksvertegenwoordigers voeren campagne om hun zitje ook na de verkiezingen van 13 juni te behouden. Het bureau van Etienne Van Vaerenbergh is nog niet opgeruimd, tot 13 juni handelt hij er als secretaris van het Vlaams Parlement de lopende zaken verder af. Daarna zet hij onverbiddelijk een punt achter zijn nationale politieke carrière. Die carrière startte in 1990, toen hij onverwacht als opvolger de Kamer binnenwandelde. Maar Van Vaerenbergh was al vroeger met politiek bezig. “Ik was op mijn zestiende al lid van de Volksunie”, vertelt hij. “Tijdens mijn studententijd was ik zelfs enkele keren kandidaat op een Vlaamse lijst in Wallonië. De plaats op die lijst was vooral symbolisch, pas later groeide ik als gemeenteraadslid en burgemeester verder door naar de nationale politiek.”
Van Vaerenbergh ontpopte zich in het parlement als de spreekbuis van de Vlaamse Rand. Hij blikt tevreden terug op de dingen die hij mee kon realiseren. “Er is de oprichting van de provincie Vlaams-Brabant, de rechtstreekse verkiezing van het Vlaams Parlement en straks ook de splitsing van het kiesarrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde. In die veertien jaar heb ik meerdere voorstellen ingediend voor de splitsing, vandaag stel ik vast dat alle Vlaamse partijen zich daarvoor engageren. Dat is uniek en was tot voor enkele jaren ondenkbaar. Wanneer het kiesarrondissement binnenkort wordt gesplitst beschouw ik dat dan ook als een persoonlijke overwinning.”
Als het op het verdedigen van die Vlaamse zaak aankwam stond Van Vaerenbergh in het parlement op zijn strepen. Uit studies blijkt dat hij als volksvertegenwoordiger het meest tegen partijstandpunten durfde in te stemmen. Dat leverde hem de titel “rebel van het parlement” op. Toch relativeert Van Vaerenbergh zijn opstandigheid. “Ik was rebels als de Vlaamse zaak moest verdedigd worden, dan waren Vlaamse belangen voor mij belangrijker dan partijbelangen. Maar ik was ook een trouwe partijman en zal tot 13 juni mijn kiezers van 1999 vertegenwoordigen.” Met die verkiezingen van 13 juni stopt de parlementaire carrière van Etienne Van Vaerenbergh. Toch betekent het geen definitief afscheid van de politiek. Van Vaerenbergh is eerste schepen in Lennik voor de gemeentelijke partij Lennik 2000. Zijn ambitie ligt nu in 2006: na twaalf jaar wil hij dan opnieuw de burgemeesterssjerp van Lennik omgorden. (mvd)

De Zondag, mei 2004.